Tue. Nov 5th, 2024

( पुरानो याद )

टंक सुवेदी

दिक्षान्त आज घुम्दै छ वालिका दंग छन् दुवै

ऐले त्यैं जानकै लागि तयारी छ यता खुबै

नोभाको जेष्ट नौ मा र यावीको पन्ध्रमा हुंदा

एकहत्तर साल हांसेर बांडेको छ प्रसन्नता

(१)

प्रसन्नता बढेको छ दिदी , बैनी दुवै खुसी

खुसीले कुटिया भित्र मार्दै मार्दै छ बुर्कुसी

तिनैले जे चुने त्यै त्यै उपहार किने पछी

समारोह गयौं हांमी मुल मुद्दा छिने पछी

(२)

नोभाको पार्क भित्रै छ , यावीको हल भित्र छ

समारोह चलेको छ म देख्छु यो पवित्र छ

बाबु आमा सबै दंग , दंगैमा छन् बूढा बुढी

बाल बच्चा रमाएर खेलेका छन् कुदी कुदी

(३)

क्यामेरा त्यैं घुमेका छन् , चुमेका छन् सजाउॅंदै

उता गोरिनी बोल्दैछे माइक्रो फोन बजाउॅंदै

बाल पोशाक उस्तै छ कालो टोपी उसै गरी

शिरमा सन्सनाएर लट्केको छ वरिपरि

(४)

एकै लस्कर लाएर गाए गित पला पला

प्रमाण पत्र बांडेर मिलाए त्यैं गला गला

समारोह दुबै उस्तै जता हेर्यो उतै मिठो

पढी ज्ञानी वनुन् छोरी मेरो यही छ घिट्घिटो

२०७१ । ०२ । ०५ ।

प्रस्तुत कविता कक्षा १ मा पढ्ने नोभा र यू के जी

मा पढ्ने यावी छोरी हरूको दिक्षान्त समारोह

प्रसंगमा लेखिएको हो !