टंक सुवेदी
वालचन्द्र तिमी सॅंच्चैं कर्मसिल शुसिल हौ
किसान हरुका लागी उध्देमी श्रमसिल हौ
वगायौ पसिना धेरै वारी , खेत र गोठमा
उज्यालो चेहरा तिम्रो मृदु मुस्कान ओठमा
(१)
घरमा , परमा एक्लै गितमा गुन् गुनाउथ्यौ
तल , मथी घुमी एक्लै मौरीझैं भुन् भुनाउथ्यौ
तिम्रा भजनका तुक्का सुन्दा कैल्यै नथाकिने
अजेय प्रतिभा तिम्रो धर्ती , आकास ढाकिने
(२)
तिम्रो गला , कला कस्तो सवैलाइ हॅंसाउने
यसो नजिक पर्दैमा वुकिफूल वसाउने
रमायौ जिन्दगी ज्यूंदै खैंजेरी , मुजुरा सित
मान्छेका मन भित्रै छन् तिम्रा दमदमेका गित
(३)
हंसपुर दुखेको छ , दुखेको छ चराचर
कैलाली झन् दुखेको छ , दुखेको छ वरावर
खैंजेरी , मुजुरा दुख्छ तिमीलाइ गुमाउॅंदा
मेरो धड्कन दुख्दै छ श्रध्दान्जली चढाउॅंदा
सेप्टेम्वर / १४ / २०२१ /